Zawieszam?

Tytuł notki chyba mówi sam za siebie, ale jednak pragnę napisać coś więcej niż zwykłe "Zawieszam opowiadanie!". Na początku, kilka słów wyjaśnienia.

Dziś wyszłam z domu o 7:20, a wróciłam o 19:30. Gdy usiadłam do zadania domowego, zdałam sobie sprawę z tego, jak wiele mam teraz na głowie. Uczęszczam do technikum na profil fryzjerski. W tym roku mam pierwsze egzaminy zawodowe, w przyszłym roku kolejne, a do tego w tym samym czasie matura. Dodatkowo, od tej soboty zaczynam się uczyć na drugim profilu tj. technik usług żywienia. Takie szkolenie wymaga ode mnie chodzenia do szkoły także w weekendy (na szczęście tylko co drugi, choć to i tak dużo). Jakby tego było mało, rozpoczęłam kurs na prawo jazdy, więc są to kolejne godziny odjęte z mojego czasu wolnego. W ten sposób jestem skazana na całodobowe zmęczenie i stres. Nie wspominając już o innych sprawach, życiu osobistym, problemach itp.

Kiedyś pisanie sprawiało mi przyjemność. Robiłam to kiedy miałam czas, którego nie umiałam inaczej zagospodarować. Teraz traktuję to raczej jak obowiązek i dodatkowy sres, a takie spojrzenie na moją "pasję" mi się nie podoba. Dlaczego użyłam cudzysłowia? Bo nie wiem czy wciąż mogę nazwać pisanie swoją pasją. Codziennie myślę o tym kiedy dodam rozdział, co w nim napiszę i czy komuś się on spodoba. Niestety, nie mam czasu stworzyć czegoś, wartego opublikowania z wyżej wymienionych powodów.

Te przemyślenia skłoniły mnie do napisania tego postu. Nie chcę zawieszać Mask, ani kończyć go na samym początku. Nie jestem jednak pewna jak często będę w stanie dodawać nowe rozdziały, a nie chcę, żeby ktokolwiek się zawiódł. Dlatego też, zawieszenie stoi pod znakiem zapytania. Teraz to do Was kieruję pytanie: czy będziecie dla mnie wyrozumiali? I drugie pytanie: czy wciąż będziecie czytać?

Druga część, mimo że bardzo się starałam przy pisaniu jej, nie cieszy się zbyt dużym zainteresowaniem. Wiem, że od zakończenia pierwszej minęło dużo czasu, ale zapewnialiście mnie, że będziecie czytać drugą, a ja Wam uwierzyłam. Brak komentarzy tylko mnie dodatkowo demotywuje.

Myślę, że to wszystko co miałam do przekazania. Liczę na Wasze odpowiedzi i opinie na wyżej poruszony temat. Muszę wiedzieć czego ode mnie oczekujecie, bo bez tego wciąż będę tkwić w miejscu.

Przesyłam wiele miłości,

Wasza Curly xx